Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Βüyük Αλmanak Καζαμίας 2014 Μάιος ή αλλιώς Ιμαρέτ κισμέτ 2,στη σκιά του Charlie


Το πολύπαθο κάστρο και το παλιό Ξενία που τους έλαχε να κάτσουν αιχμάλωτα πίσω από τη σιδερόφραχτη πόρτα,αν είχαν φωνή,θα βγάζανε και δυο χεράκια και θα μας
μουντζώνανε σιχτιρίζοντας.
 Την ίδια στιγμή,τεράστιο σουξέ κάνει η συνέχεια του best seller του Αρτινού συγγραφέα Καλπούζου,του πασίγνωστου Ιμαρέτ.Το νέο πόνημα του συγγραφέος που πάει ντουγρού
για το βραβείο αναγνωστών για το τρέχον έτος,έχει τίτλο "Ιμαρέτ Κισμέτ 2
(στη σκιά του charlie)".Περιγράφει τις περιπέτειες δύο φιλενάδων,μιας αρχαιολόγου και μιας αρχιτεκτόνισσας που φθάνουν απεσταλμένες του υπουργείου πολιτισμού για να
εποπτεύσουν την πορεία και την τύχη του Κάστρου και του Ξενία.Το υπουργείο,έχοντας εξ αρχής ενδοιασμούς για την τύχη του μνημείου,μετά την παράδοσή του στας
τοπικάς αρχάς,στέλνει δυό από τα πιο άτεγκτα και ικανά στελέχη του,έμπειρες,μετρημένες,χαμηλοβλεπούσες,σιγανοπαπαδιές,τσεπερδονοκωλοσφυρίχτρες
Οι δύο φιλενάδες αναθεματίζοντας
την τύχη τους που το υπουργείο τις στέλνει στην επαρχία,φθάνουν με τα αυτιά κατεβασμένα και ντυμένες με φούστες μέχρι το γόνατο και νοικιάζουν την πρώτη επιπλωμένη γκαρσονιέρα για φοιτητές που βρίσκουν μπροστά τους.Αφού λοιπόν κάνουν
ευτυχισμένο έναν ακόμα Αρτινό εισοδηματία,ξεχύνονται να ανακαλύψουν τις βυζαντινές ομορφιές της ευρύτερης περιοχής που μέχρι πρότινος μόνο στα βιβλία τους μελετούσαν.
Ούσες λοιπόν πλήρως πληροφορημένες για τα διάσπαρτα στην περιοχή μνημεία ξεκινάνε την μακρά τους περιπέτεια στην Άρτα για άλλα αμελέτητα ζητήματα.Με τον καιρό,γίνονται ένα με τους
ιθαγενείς,μοιράζονται μαζί τους εσπρεσάκια και φρεντάκια,ενώ δεν αργούν να μυηθούν στη μυσταγωγία του τσίπουρου που ρέει στα μέρη μας άφθονο.Η κατανάλωση όμως μεζέδων που συνοδεύουν τα τσιπουράκια,στέκεται αφορμή για ένα σύντομο πέρασμα  από τα επείγοντα του τοπικού νοσοκομείου,όπου τους διαγιγνώσκεται σαλμονέλλα.Οι φιλενάδες,εξέρχονται του νοσοκομείου,φανερά αδυνατισμένες και υπέρκομψες αφού χάσανε τα περιτά κιλά των μεζέδων από τις απανωτές διάρροιες και τους εμέτους.Πνίγουν τον πόνο τους σε ξύδια που τα συνοδεύουν
μόνο με ξυροκάρπια πλέον.Μετά από κάθε έξοδό τους καταλήγουν στο καλύτερο αφτεράδικο της πόλης,στο charlie που έχει γράψει κι αυτό τη δικιά του ιστορία στην πόλη.Εκεί στη
σκιά του ρολογιού και του Charlie ,γνωρίζουν τον έρωτα της ζωής των,στα πρόσωπα δύο ιθαγενών ανδρών,πρώτων εξάδερφων μεταξύ τους.Παντρεύονται την ίδια μέρα,στην ίδια εκκλησία με
κουμπάρους συγχωριανούς,ιθαγενείς των ανδρών συζύγων.Οι δύο φιλενάδες,ζητούν ταυτόχρονα μετάταξη από το υπουργείο πολιτισμού και αρχίζουν να πέφτουν βροχή οι αναρρωτικές
άδειες,μέχρι που γκαστρώνονται,με διαφορά κι αυτό ολίγων ημερών.Οι έξοδοι για τις γκαστρωμένες στο charlie όπως είναι φυσικό αραιώνουν,ενώ τις χαμένες ώρες αναλαμβάνουν να τις
αναπληρώσουν οι σύζυγοί τους που βρίσκουν θαλπωρή στις αγκαλιές άλλων ζωντοχήρων θαμώνων.Οι φιλενάδες του υπουργείου,τελικώς γεννάνε με διαφορά ολίγων ημερών,αλλά προς
έκπληξη όλων,η ομοιότητα με τους κουμπάρους του ζευγαριού είναι κάτι παραπάνω από πρόδηλη .Η μάνα αχαιολόγα και η μάνα αρχιτεκτόνισσα σύντομα καταφεύγουν στο κέντρο
αντιμετώπισης γυναικών θυμάτων βίας του Δήμου και διαζευγμένες πλέον,ξεκινάνε νέο κύκλο εργασιών πάνω στο Κάστρο στο Ξενία και στο charlie.
 Το μυθιστόρημα του συγγραφέα από τη πρώτη στιγμή αγαπήθηκε από το βιβλιόφιλο και όχι μόνο κοινό,πανελληνίως,ενώ ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον ξένοι εκδοτικοί οίκοι
για τη μετάφρασή του.Έτσι με τρόπο ιδανικό γίνονται ευρέως γνωστά όλα τα μνημεία της πόλης,που παντρεύονται αρμονικά με τα μπαράκια και τα καφέ της,ενώ ο μελετητής του
μέλλοντος,μέσα από τις σελίδες του βιβλίου,βλέπει όλες τις συνήθειες και διαστροφές του τόπου μας,τους οικογενειακούς,φιλικούς,επαγγελματικούς ακόμα ακόμα και τους
πολιτικούς δεσμούς.Επίσης το βιβλίο είναι ντοκουμέντο για το τι τρώμε,τι πίνουμε και πρωτίστως για το τι καπνίζουμε.Συνάμα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου προκύπτει
ο αρμονικός τρόπος συνύπαρξης και συμβίωσης των ιθαγενών με τους σεξουαλικούς μετανάστες,αλλά και τους οικονομικούς μετανάστες,ημεδαπούς και αλοδαπούς,όπου και φάνεται
ο λεπτός τρόπος με τον οποίο τους ρουφούν το αίμα με το καλαμάκι τα αφεντικά και τα λαμόγια που δραστηριοποιούνται στην πόλη μας.Επίσης σε χάρτη που επισυνάπτεται στις πρώτες σελίδες του βιβλίου,υπάρχει μια αναπαράσταση των γειτονιών και των ενοριών,με όλα τα POIs καθώς και το σύνολο των ακινήτων που έχουν περιέλθει στα χέρια αγνών ντόπιων τοκογλύφων.Τέλος  με ειδική σήμανση φαίνονται όλα τα σπίτια στα οποία έχουν μπουκάρει τσιγγάνοι και ρουμάνοι κλέφτες,ενώ τα όρια του άβατου του καταυλισμού των πρώτων,πλάι πλάι με την τοπική αστυνομία,είναι σαφώς καταγεγραμμένα,του άβατου,εντός του οποίου επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και αλλά και πασών των ουσιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου