Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Μας έκαναν τα ΤΡΙΑ ένα ή αλλιώς:κεκές,κεκές,κεκές ΙΙ

 ...και εξηγούμαι,έλεγα τις προάλλες,πόσο τίμια είναι η προσπάθεια του ΑΘΟΑ να ανεβάσει παραστάσεις με τα μέσα που διαθέτει και πόσο τίμια και κυρίως τεράστια είναι τα άτιμα τα σουβλάκια που κατεβάζω το τελευταίο διάστημα δυο δυο στην καθισιά.Και μοιραία το μυαλό μου πάει(για κακή μου τύχη,γιατί χάνω την όρεξή μου πρόσκαιρα)στις εικόνες των ημερών που διαφέρουν όμως παρασάγγης από τις όμορφες,ταξιδιάρικες εικόνες του θεάτρου.Τι καλά θα'τανε να μιλούσαν όλοι με το τρόπο που μιλάνε οι ηθοποιοί,τα ίδια συναισθήματα,οι ίδιες αρετές ή ακόμα και τα αναγνωρισμένα κουσούρια των ηρώων,να ήταν πρόδηλα στην καθημερινότητά μας,στους ανθρώπους που συναντάμε και συναναστρεφόμαστε κάθε μέρα!

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Αρτον και θεάματα,ή αλλιώς κεκές κεκές κεκές Ι

 Το ΣΚ έγινα κατά δυό ώρες(αν μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος τις ώρες σαν μονάδες μέτρησης)σοφότερος και πιο ευτυχισμένος και κατά 1500 γραμμάρια παχύτερος.Και εξηγούμαι ευθύς αμέσως:πήγα θέατρο και πήγα σουβλάκι.
Μέρος Α-Θέατρον:έχω αναφέρει σίγουρα ότι με ευχαριστεί να αφιερώνω χρόνο σε θεατρικές παραστάσεις,όπως είναι φυσικό στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη με πολύ περισσότερες επιλογές,αλλά δεν έχω χάσει παρά ελάχιστες από τις παραστάσεις του ΑΘΟΑ αλλά και του Μακρυγιάννη.Ειλικρινώς τιμώ και υποκλίνομαι στην προσπάθεια και την υπέρβαση των συμπολιτών μου,ανθρώπων που τους συναντώ την προηγουμένη και την επομένη στις δουλειές τους και που με αυταπάρνηση και κλέβοντας χρόνο από τις οικογένειές τους ή τα προσωπικά τους γούστα,με τιμάνε και μας τιμάνε προσφέροντάς μας μιά καινούργια παράσταση κάθε φορά.Η συγκεκριμένη παράσταση όπως και όλες οι προηγούμενες δεν έχουν να ζηλέψουν σε κάτι από
αντίστοιχες επαγγελματικών θιάσων,ίσα ίσα που επειδή τα σκηνικά ή τα κουστούμια γίνονται με την φροντίδα του ιδίου του θιάσου και δεν έχουν την αίγλη και τα λούσα αντιστοίχων "επαγγελματικών",ο θεατής θα μείνει περισσότερο και θα εστιάσει στο έργο και στην σκηνική παρουσία των ηθοποιών.Το έργο είναι του γνωστού Γούντι Άλεν,αρκετούς από τους ηθοποιούς σίγουρα τους ξέρετε,δεν σας λέω τίποτε άλλο,βουρ να το δείτε όσο κρατούν οι παραστάσεις.Η προσέλευση δεν θα πω αν είναι μεγάλη ή μικρή,επιλογή συνειδητή είναι του καθενός να παρακολουθήσει μια παράσταση ή να προτιμήσει έναν αγώνα ποδοσφαίρου,έναν καφέ στην πλατεία ή ένα ποτό στα σκοτεινά με δυνατή μουσική.Ότι επιθυμεί να εισπράξει ο καθένας,όπως γουστάρει να διασκεδάσει,χαίρομαι μόνο που όσους κατά καιρούς έχω πετύχει στο θρυλικό-εξιλεωμένο πλέον Φαντασία ή στο κτίριο του Μακρυγιάννη ή το καλοκαίρι στο θεατράκι του κάστρου,φεύγουν με ένα χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά και ο θώρακάς τους 3 εκατοστά πιο πλατύς από τις βαθιές ανάσες που πήραν,γελώντας,αναστενάζοντας βαριά ή τεντώνοντας το κορμί τους για να δουν τους ηθοποιούς καλύτερα.
Μέρος Β-μασαμπούκα:Μετά το θέατρο και αφού συνεχάρην(όπως γίνεται παραδοσιακά κάθε φορά) τους συντελεστές της παράστασης,ο δρόμος με έφερε διόλου τυχαία,για τρίτη ή τέταρτη φορά τις τελευταίες 10 ημέρες στον χορηγό της παράστασης,στο Πάμε Σουβλάκι.Άλλος κόσμος,άλλος πλανήτης εκεί!Από τους ερασιτέχνες που θέλουν να μοιάσουν σε επαγγελματίες,πήγα σε επαγγελματίες που πρέπει να τους μοιάσουν όλοι οι ερασιτέχνες.Τι σουβλάκι ήταν αυτό;!Και μεγάλο και ζουμερό και νόστιμο!Το μαγαζί προσφέρει ότι πολύ τίμια διαφημίζει:σουβλάκι με φέτα ψωμί,πατάτες αν θέλεις,τυροκαυτερή homemade ή τζατζίκι,μέχρι εκεί.Μπριζόλα ή μπιφτέκι θα δοκιμάσω όταν βαρεθώ να τρώω τα σουβλάκια  ανά τρία,πράγμα μάλλον απίθανο.
Συνοψίζοντας κάνω διαφήμιση όχι γκρίζα,αλλά καραέγχρωμη και σας προτρέπω όλους να πάτε ΑΘΟΑ και να πάτε σουβλάκι.Δεν τα πήρα από κανέναν από τους δύο,αν έχετε παράπονο ή διαφωνία,γράψτε ακριβώς από κάτω.
  Σε αντίθεση  με την τίμια δουλειά και την προσφορά των καλλιτεχνών του ΑΘΟΑ και του Σουβλακίου,θα επανέλθω προσεχώς με ανάρτηση με τίτλο κεκές κεκές κεκές ΙΙ σε ατιμίες,αχάριστους άχρηστους κεκέδες που κοροϊδεύουν τον κόσμο ολάκερο,αλλά πρωτίστως κοροϊδεύουν τον εαυτό τους.ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

ΜΕΓΑΣ ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2011.Δεκέμβριος ή αλλιώς κι ύστερα ξύπνησα

 Το 2011 κουτσά στραβά βγαίνει και οι τελευταίες μέρες του έτους όπως κάθε χρονιά κυλούν σε ρυθμούς εορταστικούς.Η αγορά της Άρτας,κάθε μέρα και καθώς πλησιάζουν οι εορτές των χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς,σφύζει από ζωή και κίνηση,οι καταστηματάρχες βλέπουν τα μαγαζιά τους γεμάτα,οι πελάτες τους αγοράζουν μέσα σε κλίμα ευφορίας  δώρα για συγγενείς γνωστούς και φίλους και δεν τσιγκουνεύονται καθόλου να διαθέσουν τον 13ο μισθό τους για να τους κάνουν χαρούμενους και να δουν χαμογελαστές φατσούλες στους οικείους τους.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Μεγας καζαμίας 2011.ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ή αλλιώς να ζήσουμε να τον θυμόμαστε...

Τον Νοέμβριο το Πανελλήνιο συγκλονίζεται με την είδηση του απροσδόκητου χαμού γνωστού υπέρβαρου πρωτοκλασάτου υπουργού της κυβέρνησης.Με το άκουσμα της είδησης,πλήθη απλών πολιτών βγήκαν στις πλατείες να πανηγυρίσουν ενώ αρκετοί από αυτούς κάνανε λόγο για δικαίωση και ότι τα βουντού πιάσαν τόπο.