Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

ΜΕΓΑΣ ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2011.Δεκέμβριος ή αλλιώς κι ύστερα ξύπνησα

 Το 2011 κουτσά στραβά βγαίνει και οι τελευταίες μέρες του έτους όπως κάθε χρονιά κυλούν σε ρυθμούς εορταστικούς.Η αγορά της Άρτας,κάθε μέρα και καθώς πλησιάζουν οι εορτές των χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς,σφύζει από ζωή και κίνηση,οι καταστηματάρχες βλέπουν τα μαγαζιά τους γεμάτα,οι πελάτες τους αγοράζουν μέσα σε κλίμα ευφορίας  δώρα για συγγενείς γνωστούς και φίλους και δεν τσιγκουνεύονται καθόλου να διαθέσουν τον 13ο μισθό τους για να τους κάνουν χαρούμενους και να δουν χαμογελαστές φατσούλες στους οικείους τους.
  Εγώ από την μεριά μου,παίρνω τις τελευταίες μέρες της αδείας μου στο τέλος του έτους και με τον 13ο μισθό μου,κανονίζω να ξεφύγω για μια βδομάδα με τα ρεμάλια τους θεσσαλονικείς φίλους μου για Ρίο ντε Τζανέιρο και γυρνώντας τα Φώτα,κάθομαι για δυο μέρες και την κοπανάω για  Παρνασσό,για σκι με τα υπόλοιπα αλάνια.Κάθε χρονιά τα τελευταία δέκα χρόνια,συνδυάζω ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό,καπάκι μετά την αλλαγή του χρόνου και τα Φώτα σε χιονοδρομικό είτε του εξωτερικού,είτε τα δικά μας,σαν αφορμή να συναντηθούμε η γνωστή παρέα.Μέχρι την αλλαγή του χρόνου,διασκεδάζω στην Άρτα  βλέποντας φίλους και γνωστούς που επιστρέφουν μέρα με την ημέρα όσοι ζουν εκτός Άρτας και έρχονται για τας εορτάς,ή χαίρομαι περισσότερο και τους εντόπιους φίλους που με αφορμή την γιορτινή κραιπάλη,γίνονται ακόμα πιο πρόσχαροι,φοράμε όλοι τα γιορτινά μας ρούχα και την γιορτινή διάθεση,πίνουμε,χαχανίζουμε και γενικά περνάμε ανέμελα.Έτσι και φέτος το τέλος της χρονιάς,μας βρίσκει όλους να κάνουμε σχέδια για την νέα χρονιά,τους περισσότερους ή να επιστρέφουν από ταξιδάκια,άλλους όπως την αφεντιά μου να περιμένουν να την κάνουν για βόλτες.
  Τις τελευταίες ώρες του έτους 2011,που ομολογουμένως πέρασε υπέροχα για τους περισσότερους από μας,τις περνάω δίπλα από το τζάκι με τον πατέρα μου,πίνοντας κρασάκι,ένα Νυχτέρι που έφερα από την Σαντορίνη φέτος το καλοκαίρι και περιγράφω στον πατέρα μου πόσο πολύ κόσμο είχε η πόλη σήμερα το πρωϊ παραμονή Πρωτοχρονιάς.Συμφωνούμε ότι είμαστε πολύ τυχεροί που εδώ και τόσα χρόνια,μετά την κατασκευή των 2 υπογείων πάρκινκ η πόλη έχει ανασάνει από το κυκλοφοριακό και τον βραχνά της στάθμευσης,ο πατέρας μου μακαρίζει όλους τους δημάρχους,παρόντες και απόντες που με τον σχεδιασμό τους και ενδελεχείς μελέτες τοπικών και πιο μακρινών τεχνοκρατών,φρόντισαν η πόλη να χει τις υποδομές που της αρμόζουν.Τι θες; από καθαριότητα,φωτισμό,πεζόδρομους να βολτάρουν και να παίζουν τα μικρά,παραποτάμια πάρκα,πλατείες,το κάστρο μας;Και με τα υπόγεια και επίγεια πάρκινκ που διαθέτει η πόλη σε τόσα διαφορετικά σημεία,έχει γίνει πόλος έλξης για όλους τους κατοίκους των γύρω περιοχών,να ρθουν,να πιουν το καφεδάκι τους,να κάνουν τις αγορές τους,να γουστάρουν τον πρωτότυπο στολισμό βρε αδερφέ!
  Μετά το πρώτο ποτήρι,αλλάξαμε θέμα και τα βάλαμε κάτω πατέρας και γιος τα οικονομικά μας,χωρίς χαρτί και μολύβι.Ο πατέρας μου αν και εμπειρικός,τα τελευταία 10 χρόνια έκανε κινήσεις ματ με τα οικονομικά του και του επιτρέπεται τώρα να κάνει,συνταξιούχος πλέον,μια άνετη ζωή,έχοντας εξασφαλίσει αρκετά για τα γεράματά,αλλά και για τον κανακάρη του(εμένα).Ακούγοντας τότε τις προτροπές του Γιάννου και του Σημίτη επένδυσε όλον τον βιός του στο χρηματιστήριο,εκεί δε που έπαιξε τα ρέστα του,ήταν όταν έσπρωξε και το εφάπαξ σε blue chips,στους πρώτους μάλιστα κλυδωνισμούς δεν κιότεψε και κράτησε τις θέσεις του,με αποτέλεσμα το αυτοκινητάκι μου σήμερα που σημειωτέον έχω σκοπό να αλλάξω από του χρόνου, όπως και το φοιτητικό δυαράκι στην Καισαριανή να ρθουν αβίαστα με τα κέρδη από τον Σοφοκλή.Το κεφάλαιο,που εξασφαλίζει άνετα γεράματα στον πατέρα και την μάνα μου,παραμένει σταθερό, τοποθετημένο πάντα σε χαρτοφυλάκιο μοιρασμένο σε  μετοχές,ομόλογα και αμοιβαία κεφάλαια διαχείρισης διαθεσίμων,με τον έμπιστο φίλο,κολλητό πλέον του πατρός μου,εντόπιο τραπεζικό να τα διαχειρίζεται και να του χουμε τυφλή εμπιστοσύνη,οικογενειακώς.Ο πατέρας μου αν και δεξιός,πίνει νερό στο όνομα του Γιάννου και του Σημίτη.Με τα χρόνια κατάλαβε ότι οι Έλληνες πολιτικοί έχουν "καρύδια" μέσα στα παντελόνια τους και οι εφημερίδες και όσοι δουλεύουν σ'αυτές,μαζί και οι ιδιοκτήτες,μπέσα μεγάλη.Κάνοντας μια διαδρομή από την μεταπολίτευση και μετά,από τον Εθνάρχη που τον θυμάμαι μέχρι κι εγώ να μιλάει στο μπαλκόνι της Νομαρχίας,τότε στα εγκαίνια του Πουρναρίου,μετά ο Ανδρέας παρέα με τον γιο του Αγωγιάτη,σημαία του τόπου μας,τον Μητσοτάκη και όλη την προκομμένη φαμίλια του,τον Σημίτη και όλο το τιμημένο επιτελείο του,που έθεσαν τις βάσεις όχι απλώς να εδραιωθούμε αλλά να καταλάβουμε την εξέχουσα θέση που μας πρέπει στην Ευρώπη,έφαγε ο κοσμάκης ψωμί,είδε τις οικονομίες και τον ιδρώτα των κόπων του να πιάνουν τόπο.Ανιψιός του Εθνάρχη και γιος του Ανδρέα της αλλαγής,ήρθαν πάνω στην ώρα,για να βαδίσουν πάνω στον στρωμένο η αλήθεια είναι,δρόμο που άφησαν πίσω τους οι ογκόλιθοι της νεότερης ελληνικής δημοκρατίας.Και φτάσαμε σήμερα να μας θαυμάζουν τα Βαλκάνια,οι εταίροι μας,τα πέρατα της γης κι ακόμα παραπέρα.Ο πατέρας μου είναι στ'αλήθεια συνεπαρμένος.Χρόνια τώρα,του μιλάνε στο μυαλό και στην καρδιά.Δεν έχει πράσινο μπλέ ή και κόκκινο,η εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό τους είναι δεδομένη,δεν τον πρόδωσαν,τον έκαναν ανεξάρτητο,υπερήφανο,σπουδαίο.'Ενα δάκρυ χαράς κυλάει στο χαραγμένο από τον χρόνο και τις κακουχίες πρόσωπο του πατέρα μου.Γεμίζω τα ποτήρια κρασί και μου λέει πόσο τυχερός είμαι που όλα στα χρόνια μου είναι πλέον στρωμένα.Πόλεμο,δεν πρόκειται να γνωρίσω:με τους γειτόνους μας,χάριν στην ισχυρή ελληνική διπλωματίας μας,τα χουμε όλα λυμένα,πείνα και ανεργία δεν παίζει με τίποτε να δω,η οικονομία μας είναι χτισμένη σε γερά θεμέλια,όποιοι και αν ήταν οι κίνδυνοι από το εξωτερικό πάντα,όλα τα τελευταία χρόνια,πέρασαν και δεν μας άγγιξαν,τι μου λείπεται,λέει ο πατέρας μου;Σε 3 ώρες είμαι θεσσαλονίκη και σε 3 παρά τέταρτο αθήνα,να ναι καλά ιονία,εγνατία και γέφυρα ρίου αντιρρίου.Τα διόδια εδώ και χρόνια πάψανε,γιατί εξοφλήσαμε,βενζίνη σταθερά στα 60 λεπτά τόσα χρόνια,ζάχαρη.Η τσέπη πάντα γεμάτη και τα θεατράκια μας,τις βολτίτσες μας τα ψώνια μας σε πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα.Άσε που φέτος το καλοκαίρι θα λέει χοντρά και Βόλο-Λάρισα με τους Μεσογειακούς,θα γνωρίσουμε πάλι στιγμές Αθήνα 2004.Που να πρωτοπάς τι να πρωτοδεις φέτος;'Οπως όλα δείχνουν ο Ολυμπιακός πάει φουλ για τελικό Champions league  όπως και η Πανάθα πέρυσι που σήκωσε την κούπα,ήταν να μην κάνουμε την αρχή με το Euro.Θα λέει χοντρά και μια επίσκεψη το καλοκαίρι στην Αθήνα,θέλω πολύ και γω και ο πατέρας μου να μαστε μάρτυρες στην επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα.Οι 'Αγγλοι φίλοι μας,αναγνώρισαν το δίκαιο του αιτήματός μας και μιας που το 2012 είναι η τελευταία φορά που οι ολυμπιακοί αγώνες γίνονται μακρυά από το λίκνο του ολυμπισμού και του αρχαίου πνεύματος που όπως αποδείχτηκε είναι όντως αθάνατο,αφού λοιπόν από το 2016 θα γίνονται μόνο στην Ελλάδα,μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία του 2004,που την εξαργυρώσαμε σαν λαός σε όλα τα επίπεδα,θα επιστρέψουν λοιπόν και οι Άγγλοι τα μάρμαρα του Παρθενώνα στο φυσικό τους χώρο,πανηγυρικά.
  Γύρισα και το τελευταίο κρασί στα ποτήρια μας,τα υψώσαμε και ευχηθήκαμε πατέρας και γιος σε ένα καλύτερο(αν μπορεί να υπάρξει) 2012.Το κρασί με ζάλισε και η ζέστη του τζακιού με έκανε να αποκοιμηθώ.Μετά από απροσδιόριστο χρόνο,στο βάθος άκουγα κρότους βεγγαλικών που σήμαιναν τον ερχομό του νέου 'Ετους 2012.
Και ύστερα ξύπνησα..........

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου