Λίγο πριν το τέλος.

 Δεν ανησυχώ μόνο για την πανάθλια μυρωδιά (πες την μπόχα) των τελευταίων ημερών που θα μας συντροφεύει μέχρι το φθινόπωρο.Σε λίγο δε θα την καταλαβαίνουμε,όπως συμβαίνει  και στους κατοίκους της Κερασούντας.Αυτό,όπως μου εξήγησε φίλος,λέγεται "εξοικείωση του υποδοχέα" δηλαδή,όσο η μύτη βομβαρδίζεται με ευωδίες,κλατάρει και δε μυρίζει.Ανησυχώ μην  τυχόν έχω εξοικειωθεί γενικώς με αυτά που τρώω και το νερό που πίνω απ'τις καθάριες πηγές που μας περιτριγυρίζουν.Και σιγά βέβαια,πού θα πάνε οι βρωμιές που μυρίζουν σε όλη την πέριξ περιοχή,πάνω θα πάνε;Στον υδροφόρο ορίζοντα θα πάνε.Αυτά αναγνώστες μου δεν τα βγάζω απ'το μυαλό μου.Έχω και δεύτερο μπλογκ που ασχολούμαι με άλλους συναδέλφους στην πρόχειρη κλειστή ομάδα που έχουμε οργανώσει και αναλύουμε θεωρίες συνομωσίας,όχι τις κοινές οτι δηλαδή μας ψεκάζουν,εξαφανίσεις μπόινγκ και τα λοιπά τετριμμένα.Επίσης εκεί ασχολούμαστε και με τα Ούφο,γενικώς,αλλά δεν το διαδίδουμε.Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω το μπλογκ,γιατί αφενός δεν έχετε το επίπεδο να παρακολουθήσετε τις συζητήσεις-εξελίξεις,αφετέρου θα με κοροϊδεύετε όπως κάνετε με τον Λιακόπουλο και δε θα απολαμβάνω το σεβασμό σας που με ιδρώτα και πολλές ώρες γράψε-σβήσε κέρδισα.Επειδή λοιπόν δεν ξέρω τι θα μου ξημερώσει και δε μπορώ να υπολογίσω το προσδόκιμο επιβίωσής μου,έχω δώσει εντολή και εξουσιοδότησα ένα δικηγόρο και ένα συμβολαιογράφο,όταν τα κακαρώσω να παραδώσουν ογκοδέστατο φάκελο με ντοκουμέντα, σε τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες πανελλήνιας εμβέλειας,με τη ρητή εντολή να μην τα παρουσιάσουν καν στα τοπικά ΜΜΕ γιατί τα συμφέροντα και οι κουμπαριές πάνε σύννεφο στην Αρτούλα μας και θα θαφτεί το θέμα όπως θα θαφτεί κι η  κορμάρα μου.

 Καθώς λοιπόν,κατά πως δείχνουν τα πράματα δεν θα φτάσω τα 97 (είναι ο μέσος όρος γιατί ο παππούς έζησε στα 99 και ο πατέρας έφτασε μέχρι τα 95)θέλω να φύγω ξεκαθαρισμένος:Ευχαριστώ όσους με διαβάσανε και όσους κάνανε προσπάθεια να με  καταλάβουνε,γιατί η αλήθεια είναι οτι τα γράφω,όπως τα σκέφτομαι.Όσοι λένε ότι δυσκολεύονται να με διαβάσουν,έχουν δίκιο,το αναγνωρίζω ότι οι σκέψεις μου σας σερβίρονται δίκην σαλάτας ιδεών.Ευχαριστώ όσους από τα μπλογκ τους ή στο fb είπανε τον καλό τους το λόγο,τους ανταποδίδω την αγάπη.Ευχαριστώ και όσους με διαβάσανε αλλά δείξανε "και καλά ανωτερότητα" και δεν καταδεχτήκανε να απαντήσουν όσο και αν τους τσίγκλησα.Προσέχετε όλοι εκεί έξω τι διαβάζετε και τι ακούτε,γιατί με την ελάχιστη ενασχόληση με τα κοινά και τους συμπολίτες μας,έχω την υπόνοια(ελαχιστότατη) ότι το όλο εντόπιο σύστημα κινείται με τη λογική " το να χέρι νίβει τ'άλλο και τα δυο το πρόσωπο".Δεν είναι τυχαία η επιλογή ούτε των υποψηφίων των τοπικών εκλογών,ούτε η αρθρογραφία,ακόμα και των μποέμ lifestyle γλυκανάλατων κειμένων,που δεν είναι και τόσο ρομαντική κι αθώα,όσο αρχικώς δείχνει.Τους ρομαντικούς και ιδεαλιστές που ασχολούνται πραγματικά και ανιδιοτελώς με τα κοινά,δε θα στους συναντήσετε σε μπλογκ και τυπωμένες σελίδες εφημερίδων,δυστυχώς,αλλά είναι φουλ αναγνωρίσιμοι και έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία,όχι του Facebook και των καφέ της πόλης,αλλά των απλών συμπολιτών μας.Δεν χρειάζεται να εκλεγείς δημοτικός ή περιφερειακός σύμβουλος για να ασχοληθείς ενεργά με τον τόπο σου.Ίσα ίσα που οι αιρετοί ασχολούνται παθητικά με τον τόπο.Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο.Βαυκαλίζονται αυτοί που μοιράζουν τίτλους και αξιώματα και το μυαλό τους το'χουν σε δικούς τους τίτλους ευγενείας,αναγνωρισιμότητα και ντεμέκ προβολή,ή χρηματικά οφέλη και εφήμερες μετά αποζημιώσεως θέσεις στο βασίλειο της Δανιμ-αμβρακίας.

 Από τις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές,έχω υπόψιν μου δύο φίλτατους υποψήφιους συμβούλους.

 Ο πρώτος,νεανίας,είχε σημαία(αφού άλλα προσόντα δε διέθετε) το τρίπτυχο Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια και σε όποιο μέσο πλήρωσε για να συνεντευξιασθεί,προέβαλε  σαν αυτοδιοικητικό πρόκριμα και προσόν του,αυτό ακριβώς το τρίπτυχο,μόνο που τη μια πτυχή,την τελευταία,την ξήλωσε και τον πήραν γραμμή τα αφεντικά του με καταγεγραμμένα σε φιλμ ντοκουμέντα,αλλά ευθύς αμέσως η δεύτερη πτυχή ανέλαβε και του εξασφάλισε εχεμύθεια κι απασχόληση.

  Η δεύτερη περιπτωσάρα,τιμήθηκε και τίμησε περισσότερο τα οικογενειακά ήθη και εθίματα,το βιογραφικό συντάχθηκε κυριολεκτικώς επί του πιεστηρίου και απολαμβάνει πλέον λούσα,εφήμερους τίτλους που δημιουργήθηκαν επί τούτου sur mesure,δόξες και τιμές που δε είχε ονειρευτεί ούτε στα πιο τρελά όνειρα,υπό των χειροκροτημάτων και επευφημιών βεβαίως των απαραιτήτων κλακαδόρων.Και έπεται συνέχεια δυστυχώς!

 Το τελευταίο καραμπάμ παράδειγμα,ήταν όταν έγινε προσπάθεια ανεπιτυχώς στις βουλευτικές εκλογές να μας κατσικώσουν στο σβέρκο,οι συνταξιούχοι εντόπιοι εθνοπατέρες τα τέκνα και τις θυγατέρες τους,που ανατραφήκανε και σπουδάζανε χρόνια στην αλλοδαπή.Λέγοντας αλλοδαπή γι'αυτούς,νοείται το σύμπαν όλο,εκτός του "χωριού" μας,της Άρτας.Αλλά δεν τους έκατσε,δεν ευλογήσαμε τον ερχομό τους,δε τους δεχτήκαμε σα Μεσσίες.Αλλά εδώ είμαστε,θα ξαναπροσπαθήσουν γιατί η οικογενειοκρατία και το τζάκι στην Άρτα φοριέται πολύ,σε όλα τα νούμερα.

 Μόλις 50 ημέρες προ των εκλογών,πασχίζουν όλοι να γίνουν μόστρες στο Facebook,λες και από κει εκλέγονται.ΜΙΑ θέση- προτάση για τον Δήμο,για την καθημερινότητα,για τα προβλήματα,της γειτονιάς,της πόλης,του χωριού,δεν έχουν εκφράσει.Ευχολόγια φουλ όμως.Υποδεικνύουν το πρόβλημα και λύση γιόκ.

 Επικρατεί μία αυτοπροβολή και μία ωραιοπάθεια για τους τίτλους σπουδών και την τεντωμένη απ'τ'αυτιά εργασιακή εμπειρία του κάθε τοπικού ατάλαντου "ταλέντου",άνευ προηγουμένου!Πόσο θα το χαρώ,εάν τελικά Δήμαρχο,δημοτικό και νομαρχιακό συμβούλιο χρειαστεί να βγάλει ,μετά από κανένα χρόνο το εκλογοδικείο,ύστερα από τις ενστάσεις των συνυποψηφίων μεταξύ τους!Θα το γλεντήσω από καρδιάς!

 Είμαι ένα βήμα πριν κάνω το μεγάλο βήμα και καταθέσω στο πρωτοδικείο και γω υποψηφιότητα Δημάρχου με το πασιάρικο ψευδώνυμο "Μάριος Αλιφέρης" αλλά πολύ φοβάμαι ότι οι τοπικές δυνάμεις των σκοτεινών συμφερόντων και της οπισθοδρόμησης δε θα με αφήσουν και θα προβάλουν ανυπέρβλητα εμπόδια στον καθημερινό αγώνα που δίνω για τον τόπο και τον συμπολίτη μου.

 Οπότε και γω,πίνω μια ταπεινή ρετσίνα(χωρίς φελό,με καπάκι τσίγκινο) στην υγειά του ανωνύμου συμπολίτη  που χωρίς φανφάρες και διαφήμιση,συμμετέχει ανιδιοτελώς και χωρίς να αναζητά αντίκρυσμα,σε θεατρικές ομάδες,σε γνήσιες εθελοντικές δράσεις,σε συλλόγους αθλητικούς ή άλλους,σε μπάντες μουσικές ,γενικά σε όλους αυτούς που χαίρονται την πόλη,τα χόμπυ,τα γούστα και τους φίλους τους,χωρίς την κάλυψη  φωτογράφου και δελτίων τύπου.

 Σηκώνω το ποτήρι μου και πίνω φτωχή,λαϊκή ρετσίνα εις υγείαν,ειδικά  των εργαζομένων στο Αρχαιολογικό μουσείο που επιτελούν ΚΑΙ εκπαιδευτικό έργο και εις υγείαν της ομάδας αρτινών καλλιτεχνών εικαστικών τεχνών που χωρίς αυτοπροβολή και επειδιξιομανία κάνουν αυτό που ξέρουν και αγαπούν μακρυά από το άγχος της ψηφοθηρίας.Τους το οφείλω γιατί δεν τους έχω αναφέρει καθόλου μέχρι τώρα στα γραφτά μου.Μοιραία μένουν κι αυτοί στη σκιά άλλων "ογκολίθων" της τοπικής καθεστηκυίας τάξης που αυτοκλήτως έχρισαν εαυτούς σπουδαίους και χρηστικούς.