Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Τι μου αρέσει στην Αρτα....

   Για να γίνει μια αρχή,θα γράψω τι μου αρέσει από την Αρτα.Είναι πράγματα μικρά κ διάφορα που τα αναφέρω κάθε φορά σε φίλους κ άτομα που γνωρίζω για πρώτη φορά και δεν έχουν τύχει να περάσουν από την Αρτα  και με τον τρόπο αυτό προσπαθώ να τους δελεάσω.Δεν θέλω να ωραιοποιώ την κατάσταση,να γίνουμε ξαφνικά με την περιγραφή μου το κέντρο του κόσμου,
απλά παραθέτω κάθε φορά θετικά χωρίς αστερίσκους και γκρίνιες.
   Λοιπόν...μου αρέσει πολύ που έχουμε το παραποτάμιο πάρκο και μπορώ να κανονίσω με τους φίλους μου να πάρουμε τα ποδήλατά μας και να κάνουμε την διαδρομή  χαζεύοντας.Εναλλακτικά την τρέχουμε την διαδρομή.Δεν είναι μόνο που σε γυμνάζει,είναι και που βλέπεις κ κόσμο βρε αδερφέ.Δηλαδή ότι πρέπει για μια μέρα που είσαι κάπως,να πας και να κάνεις την βόλτα σου,αντιστρές,αγχολυτικό φουλ.Με το κατάλληλο σάουντρακ συνδυαζόμενο στο MP3 δε,είναι απόλαυση.Βλέπεις όποιον μπορείς να φανταστείς γνωστούς τε και αγνώστους....Φοιτητές να περπατάνε σε παρέες,νεαρές σε δυάδες ή τριάδες για παρέα.Παχουλούς κ παχουλές που κάνουν προσπάθεια σε συνδυασμό με δίαιτα που ξεκινάει δευτέρα κ τελειώνει στο πρώτο δίωρο,wannabe αθλητές κ αθλήτριες με κολάν ισοθερμικά κ άψογο περπάτημα-τρέξιμο,εκεί δε που τα δίνουν όλα,είναι στις διατάσεις....Νοικοκυρές 60+ με τα εγγονάκια τους,νύφες τους,ανιψάκια τους,για να περπατήσουν γιατί κάνει καλό και η γλώσσα να πάει ροδάνι.Αρκετές από αυτές μάλιστα άλλες μέρες κανονίζουν κ περνάνε απέναντι από την πεζογέφυρα,κατά βλαχέρνα μεριά για να μαζέψουν χόρτα ή να μαζέψουν πορτοκάλια,ελιές,κεράσια,βερύκοκα,αχλάδια,ότι εποχιακό φτάνει το μακρύ χέρι.Άντρες 50+ που ανακάλυψαν μαζί με τον κίνδυνο του προστάτη,ότι παίζει και  ο κίνδυνος του εμφράγματος,άσε που τώρα τελευταία πληθαίνουν οι  σαραντάχρονοι που πήραν την ανιούσα για τον Πέτρο από στεφανιαία νόσο στα ξαφνικά,οπότε αποφάσισαν να το κάνουν συνήθεια το τρέξιμο-περπάτημα....Πατεράδες και μανάδες με τα παιδάκια τους δίνουν ραντεβού με τις πάπιες να τις ταΐσουν...Φαντάζομαι ότι και οι Πακιστανοί με τις λευκές κελεμπίες τους που νομίζω ότι τις φορούν συγκεκριμένες μέρες δίνουν κι αυτοί ραντεβού εκεί.Όσον αφορά τον αστικό μας μύθο,ότι δηλαδή έχουν βάλει τα παπιά στο μάτι και τα προτιμούν ψημένα στην σούβλα,νομίζω ότι μύθος παραμένει,μιάς που τα παπάκια εκεί είναι,κάθε φορά που περνάω.Εκτός κι αν κάποιος από τον Δήμο φροντίζει κ τα αναπληρώνει....Επίσης δεν υπάρχει έστω κ μιά φορά που να χω πάει και να μην υπάρχει κάποιος,άντρας,η ηλικία είναι που διαφέρει κάθε φορά,που πάει όλη την διαδρομή αγκομαχώντας...εκεί είναι που πάει η καρδιά μου στην κούλουρη και αναζητώ το κινητό μου στην τσέπη μου να το χω σε ετοιμότητα για να καλέσω το 166.Γιατί βρε χριστιανέ πιέζεις τον εαυτό σου τόσο πολύ,δεν μπορεί,για να αυτοτιμωρηθεί το κάνει,αποκλείεται να μην του χει πει κάποιος ότι περπατώντας την ίδια διαδρομή έχει τα ίδια ή μάλλον καλύτερα αποτελέσματα.Να αγοράσω και να του χαρίσω την επόμενη φορά που θα συναντήσω τέτοιον τύπο το τελευταίο τεύχος του Men's Health ή τζάμπα θα πάει,δεν θα μπεί καν στον κόπο να το ξεφυλλίσει;
  Αυτή λοιπόν είναι η εσπλανάδα μας,η τοπική μας προμενάντ,που έχει αντικαταστήσει μιά διαδρομή στο δασάκι που έχω να την κάνω πολλά χρόνια.Θυμάμαι τις επισημάνσεις σε πινακίδες που σου διναν και ασκήσεις να κάνεις.Ήταν ότι έπρεπε για αθλητές που έκαναν την προπόνησή τους εκεί πάνω και για όλους εκείνους που εκείνη την εποχή είχαν το περπάτημα-τρέξιμο στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά τους.Ήταν βέβαια και κομματάκι επικίνδυνο γιατί ήταν απομονωμένο για αυτό και σπάνια έβλεπες νεαρές δεσποινίδες.
    Μ'αυτά και μ'αυτά το εξάντλησα το παραποτάμιο.Αρχίζοντας είχα σκοπό να τα γράψω όλα όσα μ'αρέσουν  για αρχή,αλλά απλώθηκα.Ενδεικτικά αυτά που λέω σε εκτός Αρτας κόσμο για την καταγωγή μου,είναι ότι έχοντας την Αρτα σαν βάση,μπορεί κάποιος να κάνει άπειρα πράγματα:Καλοκαίρι στις παραλίες τις Πρέβεζας-Πάργας-Λευκάδας-Συβότων και τα πέριξ,επίσκεψη στα Ζαγοροχώρια και ορεινά χωριά Αρτας που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτά των Ιωαννίνων,ράφτινκ στα ποτάμια μας σε 3 τέταρτα απόσταση από την Αρτα,αλεξίπτωτο πλαγιάς,μισή ώρα απο την πόλη,wind surfing,kite στην κορωνησία,σκι στην Βασιλίτσα σε 2 ώρες κ κάτι με την Εγνατία οδό πλέον ή παιχνίδι στο χιόνι σε Μέτσοβο ή Θοδώριανα,να βγάλεις φωτογραφίες σούπερ κ να πιείς καφέ ή και να φάς οικονομικά και ψαράκι αν γουστάρεις σε κοντινά μέρη όπως Κορωνησία,Μενίδι,Κόπαιρνα,ή Βλαχέρνα,Ροδαυγή ή ακόμα και στην πόλη μέσα.Εχουμε την πλατεία μας με τους επαγγελματίες να ρίχνουν πολλά λεφτά στα μαγαζιά τους και για τον λόγο αυτό να συναγωνίζονται σε γούστο και ντεκορασιόν αυτά των Αθηνών-Θεσσαλονίκης.Εχουμε θεατρικές ομάδες που κάθε χρονιά ανεβάζουν παραστάσεις που αν δεν το ξέρεις δεν πιστεύεις ότι είναι από ερασιτέχνες(ΑΘΟΑ-Μακρυγιάννης)Εχουμε Θεατράκι υπαίθριο στο κάστρο που φιλοξενεί τους περιοδεύοντες θιάσους το καλοκαίρι,έχουμε κ θερινό σινεμά σούπερ,ο ορισμός του θερινού,αν και η καντίνα του είναι"φτωχή",αλλα θα επανέλθω.Εχουμε μπυραρία,ροκάδικα,έχουμε βραδιές που διοργανώνουν οι φοιτητές του ΤΕΙ παραδοσιακών οργάνων,αυτές δε στον περίβολο της Παρηγορίτισσας είναι ονειρικές,έχουμε κινηματογράφο ανακαινισμένο,cineplex τσέπης,έχουμε κλάμπ καλοκαιρινά,έχουμε αρχαιολογικό μουσείο,πινακοθήκη(εγκαίνια 13/12)παραλίγο να ξεχάσω έχουμε γεφύρι,Ναο της Παρηγορίτισσας-μουσείο,πλαισιωμένη από πολλές βυζαντινές εκκλησίες,έχουμε γήπεδα 5Χ5,γήπεδα του τέννις,κολυμβητήριο ανοιχτό και στο κοινό,έχουμε free press(ΑΡΤΑ PRESS),έχουμε wifi δίκτυα σε όλη την πόλη από τον δήμο ή τις καφετέριες,έχουμε τζαμί Ιμαρέτ που αναδείχτηκε πρόσφατα από τον συγγραφέα με το best seller του,έχουμε πράμα.....Αλλά κουράστηκα,ήθελα να τα πώ όλα,αλλά δεν γίνεται.Τώρα όχι και τόσο μεταξύ μας,αυτά είναι τα καλά αλλά κι από σταβά δεν πάμε πίσω.Αυτά τα άσχημα συμβολίζει κ ο τίτλος του Blog ΜΗΔΕΝ,σε αυτά θα αναφέρομαι με μεγάλη δόση χιούμορ.
  Λοιπόν ΤΕΛΟΣ για την ώρα,θέλω μόνο να προσκαλέσω ανήσυχα και πολυγραφότατα πνεύματα να παίξουμε ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ.Δεν λέω περισσότερα,για όποιον γνωρίζει,λέει πολλά.Το e mail επικοινωνίας είναι 2681mhden@gmail.com θα επανέλθω και που θα πάει θα το καταφέρω.BYE

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου