ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ(από τώρα;;;;)

Λοιπόν δεν με χωρούσε ο τόπος όλο το ΣΚ.Προσπαθούσα να με βάλω στη θέση κάποιου που διαβάζει μπλογκ γραμμένο από έναν τύπο που γράφει και όταν θέλει να το κάνει πιό προσωπικό με τον αναγνώστη,για να έχει αυτό το touch,να δημιουργήσει μιά αμεσότητα βρε αδερφέ,όση αμεσότητα μπορεί τελοσπάντων να υπάρξει μεταξύ δύο οθονών netbook,συστήνεται με το μικρό του 2681 και με επίθετο ΜΗΔΕΝ....
Σα να παίζω ρόλο στον πόλεμο των άστρων...Ούτε καν μοντέλο ΙΧ.Λοιπόν τέρμα τα δίφραγκα,τούδε και στο εξής ακούω στο όνομα Νικόλας Σιδένης.Για χάριν οικονομίας στα άρθρα μου θα υπογράφω με τα αρχικά Ν.Σ.Προσοχή στην υπογραφή,γιατί πρόκειται να υπάρξουν κι άλλοι συγγραφείς άρθρων,αλλά κι αυτοί δεν το ξέρουν ακόμα....Αλήθεια λέω,δεν κάνω πλάκα,είμαι σε αναζήτηση 3 τουλάχιστον ακόμα συγγραφέων άρθρων.Γι'αυτό και οι συχνές παραπομπές μου στο μυθιστόρημα των τεσσάρων,αλλά θα το κάνω ακόμα πιό λιανό στο επόμενο post.
   Αποκάλυψη τώρα λοιπόν,χωρίς φόβο και πάθος,γιατί οι κολλητοί μου δεν ασχολούνται με την ανάγνωση blog και δεν τους έχω πει κουβέντα.Συνεπώς όλα  από αυτά που πρόκειται να γραφούν έχουν σαφέστατες ομοιότητες και παραπομπές σε πρόσωπα,γεγονότα και καταστάσεις πραγματικές και είναι εμπειρίες ή σκέψεις ανθρώπων με τους οποίους νταραβερίζομαι,αλλά πρόθεσή μου είναι να μην πάρουν μυρωδιά τίποτε.γράφω σε έναν παράλληλο εικονικό κόσμο,αλλά αναφέρομαι σε έναν καρααληθινό κόσμο.
  Σύνδεση με τα προηγούμενα:Γεννήθηκα στην Αρτα,είμαι αισίως στα δεύτερα άντα,πήγα δημοτικό στην Αρτα,η απώλεια του πατέρα μου μας οδήγησε εμένα και την μητέρα μου στην υδροκέφαλη πρωτεύουσα,αλλά έχοντας σαν σύνδεσμο τον εξάδερφό μου,είναι σαν να μην έφυγα ποτέ.Κάθε χριστούγεννα,πάσχα και καλοκαίρι κ αρκετές φορές μέσα στην χρονιά,τα φέρυ του ρίου αντρρίου τα'χα μάθει με το όνομά τους,μέχρι των εγκαινίων της γέφυρας.Πρέπει να μαι ο μοναδικός άνθρωπος στο πανελλήνιο που άμα δει φέρυ από απόσταση 100 μέτρων αναγνωρίζει όνομα(αγ.παρασκευή,γαλήνη,σοφία 2,αγ.νικόλαος και τα συναφή με μια τάση στους αγίους πάντα).Εγώ ένιωθα πάντα αρτινός,οι αρτινοί όμως με βλέπανε πάντα σαν τουρίστα.Σπούδασα οικονομικά στην αθήνα υπηρέτησα σαν έφεδρος και μετά μου'κατσε δουλειά στην θεσσαλονίκη.Ολα αυτά τα χρόνια έφερνα στην Αρτα από τρίγωνα πανοράματος κ τσουρέκι τερκενλή,μέχρι γκατζετάκια από το πλαίσιο και μπόλικο καυσαέριο Αθηνών και τα αντάλασσα πάντα με όμορφες αναμνήσεις.Και τα πολλά δρομολόγια του υπεραστικού ΚΤΕΛ ήταν κι η αιτία να γνωρίσω τον έρωτα της ζωής μου(;!) και να δεχτώ την θέση που μου προσφέρθηκε από την εταιρεία για την οποία δούλευα στην Αρτα.Ενας κύκλος έκλεινε,ο δολοφόνος επέστρεφε στον τόπο του εγκλήματος.Ετσι πίστευα τότε και ένιωθα σαν ήρωας ταινίας που ο καλύτερος σκηνοθέτης με σκηνοθετούσε,έλα όμως που για πάρτη μου μου'λαχε ο Γούντυ Αλεν με τις ανατροπές του...Το matchpoint για μένα ήταν όταν ο έρωτας της ζωής μου έπαψε πια να'ναι ο έρωτας της ζωής μου,η Αρτα όμως παρέμενε η πόλη πουθα  ζούσα και θα εργαζόμουν μέχρι νεωτέρας.Η ρετσινιά του τουρίστα όμως δεν έχει φύγει ακόμα από πάνω μου.Το ΚΤΕΛ το κοψα γιατί έκανε κακό στο μαλακό υπογάστριό μου,τα σούρτα φέρτα όμως σε αθήνα-θεσσαλονίκη δεν σταμάτησαν ποτέ.Δεν θέλω να αδικίσω όμως καμιά πόλη γι αυτό και τακτικές επισκέψεις σε γιάννενα,πρέβεζες,πάτρες και δεν συμμαζέβεται παίζουν.Τα νησιά τα χω φέρει κι αυτά μια βόλτα,μερικά και δυό μπορώ να πω,φωτογραφίες από εξωτερικό έχουν γεμίσει κάμποσα giga στους σκληρούς μου.Κάποιος πονηρός θα πει,καλά μαϊμού Αρτινός είσαι φιλαράκι,αν δεν δίνεις το παρόν τουλάχιστον από μια φορά την εβδομάδα σε κάπιταλ,πρίβιλετζ,πουέντε,κακαβά,εν'αρτη,πασαπόρτι με έμβλημα του γιουφίρ δεν έχεις,μπλογκ με 26810 γράψτο για τον εαυτό σου και διάβασέ το εσύ και ο ξάδερφός σου(και να φανταστέις ότι ήδη ανέφερα ότι ο ξάδερφος δεν διαβάζει μπλογκ,έτσι;).Λοιπόν στην απολογία μου ενώπιον του λαϊκού δικαστηρίου την δικαιοδοσία του οπολιου που οφείλω να αναγνωρίσω για την περίπτωσή μου,αναφέρω τα εξής:Το δημοτικό σχολείο μου έχει ακόμα τους κύβους από χαρτόνι με τ'ονομά μου,συμμαθητές μου έχουν την αναμνηστική φωτογραφία με την δασκάλα μας,με την αφεντομουτσουνάδα μου πρώτη μούρη στο καβούρι.Εχω παρελάσει στην σκουφά ντυμένος λυκόπουλο(σχετική φωτό παίζει)Εχω παρακολουθήσει σαββατιάτικα  sessions κατηχιτικoύ(ανεπιτυχώς γιατί προγαμιαίο σεξ έπαιξε).Εχω κρατήσει εξαπτέρυγο την μεγάλη παρασκευή στην περιφορά του επιταφίου.Μάλιστα με έχει ράνει ο γιωργάκης με μύρο τόσο που η μυρωδιά από τα παιδικά μου ρούχα,ακόμα να φύγει.Εχω δώσει για λόουερ προφορικά στο ξενία και έχω παίξει μακρυά γαιδούρα στο ξενία,πέρασα επιτυχώς και στα δύο,απόδειξη το καμάκι που μπορώ να κάνω εις άπταιστην αγγλική κ για το δεύτερο ότι με τσιμπάει που και που η μέση.Εχω πάει εκδρομή με το δημοτικό στο γήπεδο,στο σκοπευτήριο,στην κορρωνησία.Εχω επισκεφτεί το Ιατρείο του γιατρού του Κουρτη του χειρουργού για ράματα μετά από καυγά στο δημοτικό σχολείο(τις έφαγα).Είχα εντυπωσιαστεί με όλες τις εκδηλώσεις της γραμματείας νέας γενιάς στο χώρο που τώρα βρίσκεται το Βυζάντιο,με συναυλίες,εργαστήρια ηλεκτρονικούς υπολογιστές commodore,αλλά δεν θυμάμαι τί γενικό τίτλο είχαν.Εχω χορέψει στην καυτή πίστα της Ρούμπι-Α.Καυτή όχι για αυτό που φαντάζεστε,αλλά γιατί το air contition της εποχής ήταν κλίμακας σημερινού ψυγείου Wirpool δηλαδή για ψύξη ενος κυβικού και η ρούμπι ήταν κάμποσα κυβικά οι δε φαν της κάιλι και των μίλι βανίλι πολλοί.Εχω νοικιάσει βιντεοκασσέτα του Στάθη(δεν χρειάζεται να πω Ψάλτη)από τον Ακλι.Εχω ταρακουνηθεί μέσα στο Αλεξ κατά την διάρκεια ταινίας που συνέπεσε με τον μεγάλο σεισμό της θεσσαλονίκης και γω δεν σταμάτησα να μασουλάω στραγάλια από τον Λιαπάτη.Εχω πέσει μέσα στο συντριβάνι που υπήρχε στην πλατεία Εθνικής αντιστάσεως(Μεταξύ κάπιταλ και βυζαντίου)Πήγε να με πατήσει αυτοκίνητο μπροστά στο κάπιταλ όταν κατέβαινα από τα αγγλικά κατσάρη.Για όσους δεν το πιασαν,υπήρχε δρόμος τότε εκεί,θα μου πεις βέβαια,και σήμερα που είναι πεζόδρομος,πάλι παίζει να σε πατήσει αυτοκίνητο στο ίδιο σημείο,άστο καλύτερα,γι αυτό το ζήτημα θα αφιερώσω έξτρα επεισόδιο.Εχω πιεί λίτρα τζιν τόνικ σε αψίδα,βαβέλ,όιλ,μπονσάι,είδωλο,γκαράζ,τουριστικό,σελήνη(όποιος ανοίξει μπαράκι με το ίδιο όνομα και ίδια φιλοσοφία με κάποιο από αυτά σήμερα στην Αρτα θα θυσαυρίσει).Εχω ακούσει άπειρες φορές την διαφήμιση του κλαμπ La piscine στο Ραδιο Αρτα,έχω ασκήσει την γλωσσομάθειά μου επί της Γαλλικής στην ντίσκο του Πρέβεζα Μπητς.Εχω αράξει με τις ώρες σε τάιμ άουτ,έχω σκίσει τσόχα στον κρανίδη και την έκανα αλέκος με ελαφρά πηδηματάκια,έχω δει τοπ γκαν,κοκτειλ,τραίνο της μεγάλης φυγής στο Παλλάς,για φαντασία μην ρωτάτε δεν πρόκειται να παραδεχτώ τίποτε.Εχω φάει χωνάκι Σισυ από το παλιό μαγαζί,έχω πιεί ντουζίνες κοκα κόλες με λεμόνι στο πικαντίλι,έχω κερδίσει εξτρά μάρκες στα κουρσάκια όταν η εμποροπανύγηρη ήταν πάνω στον περιφερειακό και ναι,είχε και ζώα,εξ'ού και ζωοπανύγηρη,έχω φτιάξει χειροτεχνίες στο δημοτικό με κοφτό μακαρονάκι αγορασμένο στο παντοπωλείο του Σακκά και έχω αγοράσει κομφετί σε χωνάκι χάρτινο από τον Λαλάκο.Προκαλώ οποιονδήποτε να μου κολλήσει ταμπέλα ότι δεν είμαι αρτινός και να με φέρει βόλτα δυό φορές μάλιστα,στην σκουφά με τον Δάφνο και την μπάντα μπροστά για να γίνει πιο φαντεζί η ατραξιόν.
  Ολα αυτά τα χρόνια λοιπόν,τουρίστας-τουρίστας,αλλά το αίμα νερό δεν γίνεται.Η προσμονή  μου να φτάσω στους αγίους αναργύρους ή στην γέφυρα καλογήρου ήταν μεγάλη.
Κάθε φορά όμως σε σύγκριση με τα φώτα μεγαλύτερης πόλης όπως Αθήνα-Θεσσαλονίκη ακόμα ακόμα και της Πάτρας ή των Ιωαννίνων,αυτά της Αρτας έμοιαζαν λιγότερο φωτεινά,οι δρόμοι της απελπιστικά άδειοι.Εγώ όμως πάντα χάζευα και ακόμα χαζεύω όταν πίνω τον καφέ μου στην πλατεία,ή όταν είμαι  στο γκισέ της δουλειάς,όταν κάνω τον γύρο μου με το ποδήλατο,τον κόσμο αυτής της πόλης,μου αρέσει αυτή η πόλη και για αυτόν γράφω.Η ενασχόλησή μου αυτή είναι όψιμη,μου προέκυψε αιφνιδίως και με ξαφνιάζει και μένα ευχάριστα και με ανανεώνει φουλ.Θα συνεχίζω να γράφω μέχρι να βαρεθώ ή να μην έχω κάτι άλλο να γράψω.Περιμένω άλλους τρεις τουλάχιστον να με ξαφνιάσουν και αυτοί με την σειρά τους.                         
                                                                                                         Ν.Σ.

••••••••