Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΗΝΤΑΧΡΟΝΑ ΤΗΣ PIAGGIO ΣΤΗΝ ΑΡΤΑ

 Τελέσθηκε σήμερα το πρωί στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου,Δοξολογία με αφορμή τον εορτασμό της συμπλήρωσης εξήντα ετών από την πρώτη αγορά μοτοσακό μάρκας Piaggio από συμπολίτη μας και που άνοιξε με τον τρόπο αυτό τον δρόμο για την αγορά στόλου ολόκληρου από τα χρηστικά και με ανταγωνιστικές τιμές σκουτεράκια.
Στη συνέχεια ακολούθησε τρισάγιο στη μνήμη των πεσόντων κυριολεκτικώς που όμως ήταν σώφρονες και φορούσαν κράνος και την βγάλαν καθαρή με γρατσουνιές μόνο.Στη συνέχεια ακολούθησε κατάθεση στεφάνου από σύσσωμη την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της πόλης μας που πρόβαραν όλοι τους ανεξαιρέτως τα καλοραμμένα  κουστουμάκια τους,ενώ μοναδική παραφωνία αποτελούσαν κάτι γεροντάκια με σακουλιασμένα κουστούμια που με κόπο σέρνονταν προς τον μαρμάρινο τοίχο του facebook που έχει στηθεί στο προαύλιο χώρο της εκκλησίας για να αναρτήσουν το status update τους ή το in relationship with τους οι τολμηροί Αρτινοί.Τα στεφάνια ήταν αρκετά και για το λόγο αυτό δεν τοποθετήθηκαν γύρω από το σκούτερ για να μην προκαλέσουν φθορά στην βαφή του.Το αποκαρδιωτικό του θέματος είναι ότι δεν ανταποκρίθηκαν ως όφειλαν στο κάλεσμα όλοι οι ιδιοκτήτες Piaggio αλλά είναι κι αυτό σημείο των καιρών μας που οι συμπολίτες μας δηλαδή έχουν γυρίσει την πλάτη σε ιδέες και ιδανικά σαν αυτά που η Piaggio όχι σαν εταιρεία αλλά σαν θεσμός πρεσβεύει.Ασχολίαστο δεν πέρασε βέβαια και το γεγονός ότι η μπάντα του δήμου δεν μπήκε στον κόπο να ξεπατικώσει τον Ιταλικό εθνικό ύμνο,παρά έπαιξε τον χιλιοπαιγμένο Ελληνικό.Οι βουλευτές της Αρτας έστειλαν τηλεγράφημα και εξηγούσαν ότι λόγω των τελευταίων εκλογών,έκαναν παράπονα οι συνάδελφοί τους στην βουλή ότι απουσιάζουν συνεχώς και είπαν να μην δίνουν δικαιώματα.Δεσμεύτηκαν όμως να είναι πάλι παρόντες στις επόμενες εκλογές σε ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις τελετές και τα ταραταντζούμ.Αλλο ένα ευτράπελο,ήταν οτι αρκετοί διερχόμενοι από τον χώρο (προφανώς κολλημένοι υπερπατριώτες) κάθησαν σε στάση προσοχής και όπως ήταν φυσικό χλευάστηκαν από τους αραχτούς πελάτες των καφετεριών...
  Λένε ότι καθρέφτης μιας κοινωνίας είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεσαι σε αυτούς που χρειάζονται βοήθεια και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους:ασθενείς,άτομα με αναπηρία,μητέρες με παιδάκια,ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.Επίσης όλοι οι λαοί,ακόμα και πιο βάρβαροι σε εποχές με μάχες και αλληλοσπαραγμό(χωρίς καπουτσινάκια και hondos centrer δηλαδή)σεβόντουσαν τους νεκρούς ΚΑΙ του αντιπάλου,πόσο μάλλον τους δικούς τους.Δεν κάνω κήρυγμα,ούτε μαθήματα ιστορίας.Την εργολαβία του πατριωτισμού την έχουν πάρει άλλοι.Αλλά κατά την γνώμη μου,δεν πρέπει να κατηγορείς,ότι δεν σε αντιπροσωπεύουν όλες οι εξουσίες,αιρετές και διοριζόμενες,γιατί υποτίθεται ότι εσύ ο ίδιος τους ασκείς έλεγχο και τους αλλάζεις αν δεν σου κάνουν.Ετσι τείνεις στην αναρχία,εκτός και αν την ασπάζεσαι,οπότε μαγκιά σου.Μαζί σου δεν είμαι,όμως δεν μου κάνουν ούτε και μένα και με θλίβει ότι θα παίρνονται αποφάσεις για την ποιότητα της ζωής της πόλης μου,από εκλεγμένη με 500 ψήφους που σημαίνει ότι δεν την ψήφισαν 39.500 και από αυτούς οι 39.000 δεν την ξέρουν κιόλας.Τα γεροντάκια όμως της εθνικής αντίστασης,τί φταίνε;Οι μητέρες με τα καροτσάκια που κάνουν σλάλομ ανάμεσα από αυτοκίνητα στον κατ'εφημισμό πεζόδρομο δεν αξίζουν προσοχής;Γράψε για αυτές,πρότεινε κάτι,να γίνει συζήτηση,να γίνεις γνωστός και να αναδείξεις κι άλλα πράγματα που σε ενοχλούν.Μην τα βάζεις όμως ΚΑΙ με τον εκλιπόντα δήμαρχο.Δεν μπορεί να σου απαντήσει από κει που βρίσκεται...Επιμένεις μάλιστα και τον"ξεθάβεις" και δυό και τρείς φορές."θάψε" μεταφορικώς πάντα,τους παρόντες,μην τους αφήνεις σε χλωρό κλαρί.Και να το πάω παραπέρα,οι αποφάσεις στο δημοτικό συμβούλιο τις λαμβάνανε με πλειοψηφία φαντάζομαι(των παρόντων,του συνόλου,δεν γνωρίζω)Ε,όλοι συνεννοημένοι  ήταν,σε κάθε συνεδρίαση,μάγια τους έκανε ο δήμαρχος σε όλους,στην πλειοψηφία,σε ελάσσονα και μείζονα μειοψηφία;Δεν βγήκε ένας χριστιανός από κείνες τις συνεδριάσεις να φωνάξει ότι μας εξαπατούν;Θα μου πει κάποιος,και πρόσφατα που φώναξαν ένας ή μία πχ για τις υπεκατασκευές των καφετεριών στην πλατεία,ποιός θυμάται τις φωνές τώρα που πίνει καφεδάκι εκεί ακριβώς στην σκιά των μόνιμων κατασκευών που έφτιαξαν και οι υπόλοιποι;Και γιατί σώπασαν,αφού δεν άλλαξε κάτι;Κουράστηκαν να φωνάζουν,βαρέθηκαν,απογοητεύτηκαν;Να παραιτηθούν να πάρουν τη θέση τους άλλοι.
  Τα παραπάνω τα γράφω,όχι μόνο επειδή δεν μου άρεσε αυτό που διάβασα,αλλά και γιατί θυμήθηκα την κουβέντα που είχα με τον πατέρα μου σε μια διαδρομή με το αυτοκίνητο από την Αρτα στα Γιάννενα,μια βροχερή μέρα σαν την χθεσινή.Τότε ρώτησα και έμαθα,με όσες λεπτομέρειες ήταν δυνατόν,ότι ο παππούς μου βοσκός όντας,από φτωχή οικογένεια των ορεινών της ηπείρου,πολέμησε στο ελληνοαλβανικό μέτωπο,έλειψε από το σπίτι του μήνες χωρίς να γνωρίζουν αυτοί που μείνανε πίσω αν ζει ή σκοτώθηκε.Αλλά κι αυτοί που μείνανε πίσω,χάσανε όλα τα υπάρχοντά τους από τους κατακτητές Γερμανούς και Ιταλούς,που αρπάζανε τα πάντα χωρίς όρους Μνημονίου,δανεικά και αγύριστα.Ούτε καν τροφή για την εκστρατεία τους δεν έφεραν από τον τόπο τους.Που κάψανε χωρίς προφανή λόγο όλα τα ρούχα που συγκέντρωσαν οι χωριανοί και τα έκρυψαν σε μια στέρνα.
  Και αφού γύρισε ο παππούς μου από το μέτωπο,μετά το τέλος του πολέμου,βρήκε τα παιδιά του πεινασμένα αλλά τουλάχιστον όχι ορφανά και αμέσως υποχρεώθηκε χωρίς να το θέλει να διαλέξει στρατόπεδο.Και να σκοτώνει αδερφός-αδερφό όση ώρα παίζονταν σε αόρατη σκακιέρα η τύχη τους από άρρωστα μυαλά για να καταλήξουν όλοι οριστικά προς τα  Δεξιά ή τα Αριστερά και θα εκμεταλλεύονται οι πολιτικάντιδες την κατάσταση αυτή για χρόνια... ..Ο παππούς μου μετά την υποχρέωσή του στα όπλα,επέστρεψε στην οικογένειά του και συνέχισε να κάνει αυτό που γνώριζε,να βόσκει πρόβατα,δεν τιμήθηκε ποτέ από κάποιον με ηθική τιμή,δεν υπήρξε δικαιούχος σύνταξης ούτε λοιπών προνομίων των αντιστασιακών.Ολα αυτά μου τα λεγε ο πατέρας μου με μνημειώδη ηρεμιά,χωρίς κορώνες και χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί πχ επί την ευκαιρία εκλογών,φοβόμουν μάλιστα μην συγκινηθεί και έιχαμε άλλα στην ηλικία που ήταν,αλλά παρέμεινε πράος.Χωρίς να του αναφέρω κάτι,κατάλαβα ότι ήταν ήρεμος,γιατί ακριβώς τα ζησε και αυτός όλα αυτά,ήταν μάρτυρας με τον τρόπο που τα βλέπει ένα παιδί.Ο φόβος του τότε,η ταραχή του και η αγωνία του ξεχείλιζαν,ήταν περισσότερα από αυτά που αντέχει μια παιδική ψυχή.Ασε που στα μετέπειτα χρόνια και μέχρι της μέρες μας δεν χρειάστηκε να ζήσει παρόμοιες καταστάσεις,ακριβώς γιατί ο παππούς μου,ο πατέρας του,όπως και τα εναπομείναντα εν ζωή γεροντάκια της εθνικής αντίστασης που καταθέτουν στεφάνια,πολέμησαν για πάρτη τους και για τις οικογένειές τους.Οι μοναδικές φορές που πολέμησα εγώ ήταν τρείς φορές στο ένδοξο πεδίο του Paintball,άλλη μια φορά έδωσα μάχη για μιά θέση πάρκιν μπροστά από το central στο κολωνάκι,ενώ τα βρήκα σκούρα στο warcraft όταν δέχθηκα απροειδοποίητα επίθεση μακρυά από τους συμπολεμιστές μου και γι αυτό και σκοτώθηκα,αλλά επανήλθα δημήτριος.
  Η παραπάνω ανάρτηση θα περάσει στην ιστορία σε όχι και πάρα πολλά χρόνια.Οι ντεμοντέ τελετές θα εκλείψουν λιαν συντόμως.Οι αγωνιστές της αντίστασης θα μας αφήσουν,ο φαντάρος μαζί με τον διοικητή του θα αποτελούν παρελθόν,όπως και η υποχρεωτική θητεία με την επόμενη αναθεωρητική βουλή,αφού ο Πάγκαλος έχει κηρύξει ανένδοτο αγώνα στους στρατιωτικούς.Η μπάλα θα πάρει και τους πυροσβέστες και τους αστυνομικούς που απ ότι φαίνεται περνούν κι αυτοί τον χρόνο τους καταθέτοντας στεφάνια,ενώ νομάρχης και δήμαρχος θα φοβούνται να παρουσιαστούν δημοσίως μιας που θα πέσει σε αυτούς το μπαλάκι της μισθοδοσίας των υπαλλήλων των διευρυμένων δήμων.Για την μπάντα του δήμου δεν χρειάζεται να ρωτάτε,δεν θα το σκεφτεί και πολύ ο δήμαρχος και θα είναι οι πρώτοι που θα απολυθούν μιας που"στριγκλίζει σαν φρενάρισμα νταλίκας".Δεν το'πα εγώ αυτό,άλλος το γραψε και το διάβασε ο Παπαλέξης....Καλή βδομάδα από αύριο.

Στον Παππού μου.
Στον Πατέρα μου.
Τους ευγνωμονώ γι'αυτό που είμαι,τους ευχαριστώ για ότι ανεκτίμητο τους στέρησε η ζωή ή στερήθηκαν από μόνοι τους και πάσχισαν να μου το προσφέρουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου